باغ مدرسه دخترانه در تبریز با رویکرد طراحی فراگیر

دستیابی به فضاهای مطلوب در مدارس، یکی از الزامات تحقق مدارس ایرانی- اسلامی است. ‏در فضای مدارس ‏امروز نماها، نحوه ترکیب بندی و ساختار و یا حتی مصالح بکار رفته و مقوله ‏هایی چون هویت و زیبایی، معنی دار ‏بودن و هماهنگی با محیط و ... تا حدی بیگانه است و ‏نیازمند هویت بخشی می باشد. به عبارتی طراحان در قبال ‏تحقق مدارس مطلوب و مبتنی بر اصول ‏ایرانی– اسلامی، به استفاده از روشهای شکل گرایانه و تاریخی متوسل می ‏شوند. در حالی که ‏محتوای نظام آموزشی مدارس در شکل دهی به طرح کالبدی آن تاثیر بسیار اساسی دارد. با ‏بررسی ‏هویت معماری مدارس موجود و چگونگی بهره گیری از میراث فرهنگی اسلامی و سنتهای معماری ‏ایرانی، ‏کوشش همه جانبه در بازبینی و احیا تاریخ و فرهنگ معماری ایران ضروری است. در این ‏پژوهش با معرفی ‏رویکرد طراحی فراگیر، تلاش بر پیشنهاد طراحی مدارسی است که بر پایه ‏معماری امروز، ایده آل های گذشتگان را ‏درک نموده و سعی در تحقق و تعالی بخشیدن آنها دارند ‏که به عنوان راهکاری کارآمد و نو جهت تحقق مدارس ‏ایرانی- اسلامی مطرح می شود. لغت فراگیر ‏به معنای همگانی و منظور از طراحی فراگیر، ‏‎طراحی شده برای عموم ‏است. در واقع با تلفیق اصول ‏بنیادین مدارس سنتی با اصول تکنولوژیک مدارس امروزی، رویکردی نو در طراحی ‏فضاهای ‏آموزشی مطرح می شود و در نهایت این نتیجه حاصل می شود که مولفه های طراحی با رویکرد ‏فراگیر ‏مانند عدالت در استفاده همگانی، انعطاف پذیری فضاها، چند عملکردی بودن، رعایت ‏مقیاس انسانی، محیط و منظر ‏طراحی شده منجر به تحقق مدارس ایرانی- اسلامی می شود. ‏